Polish » German

Translations for „wyzucic“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

Show summary of all matches

wrzucać: transitive verb
wyzuć
wyzuty: adjective and adverb
wyzuwać: I. transitive verb II. reflexive verb
rzucić
zrzucać: I. transitive verb II. reflexive verb

You are viewing results spelled similarly: wrzucić , zrzucić , rzucić , wyzuwać , wyzuty and wyzuć

wrzucać <‑ca> [vʒutsatɕ], wrzucić [vʒutɕitɕ] VB trans perf

wrzucać coś do czegoś

etw in etw acc [hin]einwerfen

wrzucać kamienie do wody

Steine ins Wasser werfen

wrzucić rzeczy do pralki

die Wäsche in die Waschmaschine werfen

wrzucić list do skrzynki

einen Brief in den Briefkasten werfen

Phrases:

wrzucić coś na ruszt hum inf

sich dat etwas in den Bauch schlagen [o. reinhauen] inf

wrzucić bieg AUTO

einen Gang einlegen

wrzucić szybko płaszcz na siebie

sich dat schnell einen Mantel über die Schultern werfen

wrzuć coś na siebie, na dworze jest zimno

wirf dir was über die Schultern, es ist kalt draußen

wrzuć coś na siebie, na dworze jest zimno

zieh was an, es ist kalt draußen

wrzucać wszystko do jednego worka inf

alles über einen Kamm scheren [o. in einen Topf werfen inf ]

wyzuć [vɨzutɕ]

wyzuć perf od wyzuwać

See also wyzuwać

I . wyzuwać <‑wa; imp ‑aj; perf wyzuwać> [vɨzuvatɕ] VB trans form (pozbawiać kogoś czegoś)

wyzuwać krewnych ze spadku

die Verwandten enterben

II . wyzuwać <‑wa; imp ‑aj; perf wyzuwać> [vɨzuvatɕ] VB refl form (pozbawić się czegoś)

sich acc lossagen

sich acc einer Sache gen entledigen

wyzuwać się z uczuć

sich acc von seinen Gefühlen befreien

wyzuć się ze wstydu

alle Scham ablegen [o. fahren lassen form ]

wyzuty [vɨzutɨ] ADJ form

wyzuty z sumienia

wyzuty z czci

I . wyzuwać <‑wa; imp ‑aj; perf wyzuwać> [vɨzuvatɕ] VB trans form (pozbawiać kogoś czegoś)

wyzuwać krewnych ze spadku

die Verwandten enterben

II . wyzuwać <‑wa; imp ‑aj; perf wyzuwać> [vɨzuvatɕ] VB refl form (pozbawić się czegoś)

sich acc lossagen

sich acc einer Sache gen entledigen

wyzuwać się z uczuć

sich acc von seinen Gefühlen befreien

wyzuć się ze wstydu

alle Scham ablegen [o. fahren lassen form ]

rzucić [ʒutɕitɕ]

rzucić perf od rzucać

See also rzucać

I . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

rzucić kotwicę

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! MIL

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana inf

das reißt mich nicht vom Hocker inf

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

rzucać spojrzenie

rzucić okiem na coś

auf etw acc einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

rzucać palenie, wódkę, pracę

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

rzucać pytanie

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB intr

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB refl

1. rzucać (miotać się):

sich acc hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

sich acc werfen

sich acc stürzen

rzucać się na łóżko

sich acc aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać inf (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! inf

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich acc mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

I . zrzucać <‑ca> [zʒutsatɕ], zrzucić [zʒutɕitɕ] perf VB trans

1. zrzucać (strącać):

zrzucać jeźdźca

2. zrzucać (zdejmować):

zrzucać płaszcz

zrzucać płaszcz

zrzucać buty

zrzucać kapelusz

zrzucić habit

das Ordenskleid ablegen

zrzucić parę kilogramów

ein paar Pfunde loswerden

zrzucić jarzmo form

das Joch abschütteln fig

zrzucać na kogoś winę

auf jdn die Schuld abwälzen

zrzucać na kogoś winę

jdm die Schuld zuschieben [o. in die Schuhe schieben]

3. zrzucać < perf na‑> (pozbywać się):

los werden inf

zrzucać liście

zrzucać sierść

II . zrzucać <‑ca> [zʒutsatɕ], zrzucić [zʒutɕitɕ] perf VB refl inf (robić składkę)

zusammenschmeißen inf

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Choose your language Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski