Translations for „rozbroić“ in the Polish » English Dictionary

rozbroić

rozbroić perf of rozbrajać

See also rozbrajać

I . rozbrajać <perf rozbroić> VB trans

1. rozbrajać człowieka:

rozbrajać

to disarm

2. rozbrajać minę, niewypał:

rozbrajać

to defuse

II . rozbrajać rozbrajać się VB refl

rozbrajać się

to disarm

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Chłopi rozbroili je, a policjantów uwięzili, co spowodowało, że starosta zaalarmował wojewodę lwowskiego.

pl.wikipedia.org

Rozejm ten okazał się fikcją, gdyż bojówek nie rozbrojono, a sporadyczne ataki partyzanckie trwały nadal.

pl.wikipedia.org

Po przechwyceniu centrum handlowego, do akcji przystąpili saperzy, którzy rozbroili je z ładunków wybuchowych pozostawionych przez terrorystów.

pl.wikipedia.org

Oddziały wierne rządowi szybko jednak udaremniły zamach, otoczyły i rozbroiły spiskowców oraz uwolniły aresztowanych ministrów.

pl.wikipedia.org

Trzech policjantów zbliżyło się do wskazanego samochodu, żeby rozbroić urządzenie, ale nie udało im się.

pl.wikipedia.org

W 1837 roku emir uzbroił kilka tysięcy libańskich chrześcijan w celu stłumienia druzyjskiej rebelii, ale dwa lata później próbował rozbroić te oddziały.

pl.wikipedia.org