Translations for „obowiązkowy“ in the Polish » German Dictionary

obowiązkowy [obovjow̃skovɨ] ADJ

1. obowiązkowy (obligatoryjny):

obowiązkowy służba wojskowa

obligatorisch

obowiązkowy zajęcia

Pflicht-

egzemplarz obowiązkowy

Pflichtexemplar nt

2. obowiązkowy (sumienny):

obowiązkowy student, pracownik

gewissenhaft

obowiązkowy student, pracownik

pflichteifrig

Usage examples with obowiązkowy

egzemplarz obowiązkowy

Pflichtexemplar nt

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Ostatnim obowiązkowym zabiegiem jest odkażenie całego sprzętu używanego przez zarażone zwierzęta oraz szczepienie innych zwierząt i człowieka mogących mieć kontakt z zarażoną sztuką.

pl.wikipedia.org

W okresie od 1 października 1909 roku do 30 września 1910 roku odbył obowiązkową jednoroczną służbę wojskową.

pl.wikipedia.org

Nazywał obowiązkowe szczepienia „zamachem na wolność narodu polskiego”.

pl.wikipedia.org

Sejm uchwalił zasadę obowiązkowego powszechnego i bezpłatnego nauczania przez państwo.

pl.wikipedia.org

Odtąd opaski uciskowe stały się obowiązkowym wyposażeniem medyka na polu walki.

pl.wikipedia.org

Postanowienie o separacji sąd wydaje po obowiązkowym przeprowadzeniu rozprawy.

pl.wikipedia.org

Dodatkowe ochraniacze – w przypadku kobiet obowiązkowy jest ochraniacz na klatkę piersiową.

pl.wikipedia.org

Krok nie jest obowiązkowy (opcjonalnie można go pominąć).

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu studiów został powołany do odbycia przeszkolenia w ramach wojskowego szkolenia studentów, które w ówczesnym stanie prawnym było jedną z form obowiązkowej służby wojskowej.

pl.wikipedia.org

Śluby kościelne stały się obowiązkowe dla wszystkich chrześcijan.

pl.wikipedia.org