con-cussī
perf v. concutio
con-cutiō <cutere, cussī, cussum> (quatio)
1. poet; nachkl.
2.
4.
5. poet
6. nachkl.
concussus1 <Abl. -ū> m (concutio) Lucr. u. Plin.
con-custōdiō <custōdīre> poet
concursiō <ōnis> f (concurro)
2. RHET
-
- Verknüpfung, Verflechtung (Redefigur: Wiederholung derselben Worte am Satzanfang u. -ende)
| concustōdīō |
|---|
| concustōdīs |
| concustōdīt |
| concustōdīmus |
| concustōdītis |
| concustōdīunt |
| concustōdīam |
|---|
| concustōdīās |
| concustōdīat |
| concustōdīāmus |
| concustōdīātis |
| concustōdīant |
| concustōdīebam |
|---|
| concustōdīebās |
| concustōdīebat |
| concustōdīebāmus |
| concustōdīebātis |
| concustōdīebant |
| concustōdīrem |
|---|
| concustōdīrēs |
| concustōdīret |
| concustōdīrēmus |
| concustōdīrētis |
| concustōdīrent |
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.