effēminātus <a, um>
P. Adj. zu effemino
ef-fervō <fervere, – –> poet
1.
fēmineus <a, um> (femina) poet; nachkl.
1.
2.
4.
| effēminō |
|---|
| effēminās |
| effēminat |
| effēmināmus |
| effēminātis |
| effēminant |
| effēminem |
|---|
| effēminēs |
| effēminet |
| effēminēmus |
| effēminētis |
| effēminent |
| effēminābam |
|---|
| effēminābās |
| effēminābat |
| effēminābāmus |
| effēminābātis |
| effēminābant |
| effēminārem |
|---|
| effēminārēs |
| effēmināret |
| effēminārēmus |
| effēminārētis |
| effēminārent |
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.