extenuātiō <ōnis> f (extenuo)
1. RHET
2. nachkl.
Labeātis <idis> f (Labeates)
-
- [ terra; palus ]
syllabātim ADV (syllaba)
| extābēscō |
|---|
| extābēscis |
| extābēscit |
| extābēscimus |
| extābēscitis |
| extābēscunt |
| extābēscam |
|---|
| extābēscās |
| extābēscat |
| extābēscāmus |
| extābēscātis |
| extābēscant |
| extābēscebam |
|---|
| extābēscebās |
| extābēscebat |
| extābēscebāmus |
| extābēscebātis |
| extābēscebant |
| extābēscerem |
|---|
| extābēscerēs |
| extābēsceret |
| extābēscerēmus |
| extābēscerētis |
| extābēscerent |
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.