intrō-mittō <mittere, mīsī, missum>
1.
2.
3. nachkl. übtr
| intrōmittō |
|---|
| intrōmittis |
| intrōmittit |
| intrōmittimus |
| intrōmittitis |
| intrōmittunt |
| intrōmittam |
|---|
| intrōmittās |
| intrōmittat |
| intrōmittāmus |
| intrōmittātis |
| intrōmittant |
| intrōmittebam |
|---|
| intrōmittebās |
| intrōmittebat |
| intrōmittebāmus |
| intrōmittebātis |
| intrōmittebant |
| intrōmitterem |
|---|
| intrōmitterēs |
| intrōmitteret |
| intrōmitterēmus |
| intrōmitterētis |
| intrōmitterent |
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.