Translations for „graniczyć“ in the Polish » English Dictionary

graniczyć VB intr

1. graniczyć (mieć wspólną granicę):

graniczyć z czymś

to border sth

Polska graniczy z Niemcami

Poland borders Germany

2. graniczyć fig (być podobnym):

graniczyć z [cudem]

to border [or verge] on a miracle

Usage examples with graniczyć

graniczyć z czymś

to border sth

graniczyć z [cudem]

to border [or verge] on a miracle

graniczyć o miedzę

to adjoin

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Graniczył od południa z kluczem lipowieckim, a od zachodu ze starostwem będzińskim i księstwem siewierskim.

pl.wikipedia.org

Obejmowało ówcześnie obszar do rzeki Łeby, gdzie graniczyło z diecezją włocławską.

pl.wikipedia.org

Komórki miały kształt zaokrąglony, szerokość nieco większą niż żyłki i graniczyły z wyraźnymi guzkami.

pl.wikipedia.org