krajowiec <gen ‑wca, pl ‑wcy> [krajovjets] N m
- krajowiec
-
- krajowiec
-
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.
Monolingual examples (not verified by PONS Editors)
Japończycy administrowali wyspami od 1914 do września 1945 roku, wywierając silny wpływ na zwyczaje krajowców i ich kulturę.
pl.wikipedia.org Nazwa wywodzi się z łacińskiego określenia indigenatio oznaczającego obywatelstwo i pochodzi od terminu indigena – krajowiec, tubylec; krajowy, swojski.
pl.wikipedia.org W 1948 wstąpił w szeregi gwardii kolonialnej, awansując ostatecznie do stopnia kaprala, najwyższego stopnia nadawanego w tej formacji krajowcom.
pl.wikipedia.org Jest nadawane małżonkom głów państw lub rządów, krajowcom i cudzoziemcom.
pl.wikipedia.org Pod koniec życia otrzymał jeszcze jeden cios: jego plantacja została zrujnowana podczas powstania krajowców, a nowi władcy wyspy zakwestionowali jego prawo własności.
pl.wikipedia.org