Verb Table for conicere
Personalformen des Präsensstamms
| coniciō |
|---|
| conicis |
| conicit |
| conicimus |
| conicitis |
| coniciunt |
| coniciam |
|---|
| coniciās |
| coniciat |
| coniciāmus |
| coniciātis |
| coniciant |
| coniciēbam |
|---|
| coniciēbās |
| coniciēbat |
| coniciēbāmus |
| coniciēbātis |
| coniciēbant |
| conicerem |
|---|
| conicerēs |
| coniceret |
| conicerēmus |
| conicerētis |
| conicerent |
| coniciam |
|---|
| coniciēs |
| coniciet |
| coniciēmus |
| coniciētis |
| conicient |
| Imperativ I |
|---|
| conice! |
| conicite! |
| Imperativ II |
| conicito! |
| conicito! |
| conicitōte! |
| coniciūnto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| conicere |
| Infinitiv Futur |
| coniectūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| coniciēns, coniciēntis |
| Partizip Futur |
| coniectūrus/-a/-um |
| coniciēndī, coniciēndō, ad coniciēndum, coniciēndō |
|---|
| coniectum / coniectū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| coniēcī |
|---|
| coniēcīsti |
| coniēcit |
| coniēcimus |
| coniēcīstis |
| coniēcērunt |
| coniēcerim |
|---|
| coniēceris |
| coniēcerit |
| coniēcerimus |
| coniēceritis |
| coniēcerint |
| coniēceram |
|---|
| coniēcerās |
| coniēcerat |
| coniēcerāmus |
| coniēcerātis |
| coniēcerant |
| coniēcīssem |
|---|
| coniēcīssēs |
| coniēcīsset |
| coniēcissēmus |
| coniēcissētis |
| coniēcīssent |
| coniēcerō |
|---|
| coniēceris |
| coniēcerit |
| coniēcerimus |
| coniēceritis |
| coniēcerint |
Nominalformen des Perfektstamms
| coniēcīsse |
|---|
| coniectus/-a/-um |
|---|