candēla <ae> f (candeo)
2. Iuv.
candē-faciō <-facere, -fēcī, factum> (candeo) nachkl.
2.
| candēscō |
|---|
| candēscis |
| candēscit |
| candēscimus |
| candēscitis |
| candēscunt |
| candēscam |
|---|
| candēscās |
| candēscat |
| candēscāmus |
| candēscātis |
| candēscant |
| candēscebam |
|---|
| candēscebās |
| candēscebat |
| candēscebāmus |
| candēscebātis |
| candēscebant |
| candēscerem |
|---|
| candēscerēs |
| candēsceret |
| candēscerēmus |
| candēscerētis |
| candēscerent |
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.