incursō <incursāre> Intens. v. incurro
3.
-  incurso
 -  
 
in-currō <currere, currī [o. (selten) cucurrī, cursum] >
1.
2.
10. (v. Zeiten u. Ereignissen)
| incursō | 
|---|
| incursās | 
| incursat | 
| incursāmus | 
| incursātis | 
| incursant | 
| incursem | 
|---|
| incursēs | 
| incurset | 
| incursēmus | 
| incursētis | 
| incursent | 
| incursābam | 
|---|
| incursābās | 
| incursābat | 
| incursābāmus | 
| incursābātis | 
| incursābant | 
| incursārem | 
|---|
| incursārēs | 
| incursāret | 
| incursārēmus | 
| incursārētis | 
| incursārent | 
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.