Translations for „bunt“ in the Polish » German Dictionary

bunt <gen ‑u, pl ‑y> [bunt] N m

1. bunt:

bunt (rebelia)

Revolte f

bunt (rebelia)

Aufruhr m

bunt (na statku)

Meuterei f

2. bunt (sprzeciw):

bunt

Widerstand m

bunt

Protest m

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Bohater jest rozdwojony między indywidualizmem, buntem, a poczuciem obowiązku.

pl.wikipedia.org

Określenie to odnosi się także do obszarów, gdzie wybuchł bunt lub powstanie i gdzie władze danego kraju utraciły swoją kontrolę.

pl.wikipedia.org

Okres ikonoklazmu kończą ostre wystąpienia społeczeństwa, czas buntów i zamieszek.

pl.wikipedia.org

Beztroską zabawę absolwentów burzy ich wspomnienie dawnego aktu buntu w okresie stalinizmu.

pl.wikipedia.org

Mogło to doprowadzić do buntu części religijnych Żydów, którzy odmówili legitymizacji władzy królewskiej oraz hierarchii świątynnej.

pl.wikipedia.org

Prawdopodobnie brak możliwości utopienia chłopskich krzywd w alkoholu stał się przyczyną nasilenia drastyczności buntu.

pl.wikipedia.org