Translations for „epitet“ in the Polish » German Dictionary

epitet <gen ‑u, pl ‑y> [epitet] N m

1. epitet LIT:

epitet

Epitheton nt

2. epitet usu pl inf (wyzwisko):

epitet

Beschimpfung f

epitet

Schimpfwort nt

obrzucić kogoś epitetami

jdn beschimpfen

obrzucić kogoś epitetami

jdn mit Schmutz bewerfen fig

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Epitet gatunkowy pochodzi od greckiego słowa βραχυπτερος brakhupteros – „krótkoskrzydły” (βραχυς brakhus – krótki oraz -πτερος -pteros – -„skrzydły” (πτερον pteron – „skrzydło”)).

pl.wikipedia.org

Nazwa węgorz nawiązuje do węgorzowatego kształtu ciała ryby, a epitet gatunkowy elektryczny – do obecności narządów elektrycznych.

pl.wikipedia.org

Natomiast epitet gatunkowy drugiego, discoides, odwołuje się do dyskowatego kształtu zwierzęcia.

pl.wikipedia.org

Nazwa rodzajowa oznacza „rogate sklepienie”, a epitet gatunkowy znaczy „silny”.

pl.wikipedia.org

Nazwa zwyczajowa (koziorożec) i łaciński epitet gatunkowy (capricorne) pochodzi od zakrzywionych cierni przypominających rogi kozy (capri – kozi, corne – rogi).

pl.wikipedia.org

Łaciński epitet gatunkowy agrarius ma to samo znaczenie co polski: „polny”.

pl.wikipedia.org

Z kolei epitet gatunkowy to połączenie łacińskich słów fortis (silne) i scrura (nogi).

pl.wikipedia.org

Epitet gatunkowy vittatus pochodzi od łacińskiego słowa vitta – „przepaska”, „wstęga”.

pl.wikipedia.org

Od tych wyjątkowo delikatnych piór wywiedziono epitet nazwy gatunkowej kakapo: habroptilus.

pl.wikipedia.org

Epitet gatunkowy venustus pochodzi z łaciny i oznacza „czarujący” lub „elegancki”.

pl.wikipedia.org