Verb Table for conquirere
Personalformen des Präsensstamms
| conquīrō |
|---|
| conquīris |
| conquīrit |
| conquīrimus |
| conquīritis |
| conquīrunt |
| conquīram |
|---|
| conquīrās |
| conquīrat |
| conquīrāmus |
| conquīrātis |
| conquīrant |
| conquīrebam |
|---|
| conquīrebās |
| conquīrebat |
| conquīrebāmus |
| conquīrebātis |
| conquīrebant |
| conquīrerem |
|---|
| conquīrerēs |
| conquīreret |
| conquīrerēmus |
| conquīrerētis |
| conquīrerent |
| conquīram |
|---|
| conquīres |
| conquīret |
| conquīremus |
| conquīretis |
| conquīrent |
| Imperativ I |
|---|
| conquīre! |
| conquīrite! |
| Imperativ II |
| conquīrito! |
| conquīrito! |
| conquīritōte! |
| conquīrunto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| conquīrere |
| Infinitiv Futur |
| conquīsītūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| conquīrens, conquīrentis |
| Partizip Futur |
| conquīsītūrus/-a/-um |
| conquīrendī, conquīrendō, ad conquīrendum, conquīrendō |
|---|
| conquīsītum / conquīsītū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| conquīsi(v)ī |
|---|
| conquīs(iv)isti |
| conquīsī(v)it |
| conquīsī(v)imus |
| conquīs(iv)istis |
| conquīsī(v)ērunt |
| conquīsī(v)erim |
|---|
| conquīsi(v)eris |
| conquīsī(v)erit |
| conquīsi(v)erimus |
| conquīsi(v)eritis |
| conquīsī(v)erint |
| conquīsī(v)eram |
|---|
| conquīsi(v)erās |
| conquīsī(v)erat |
| conquīsī(v)erāmus |
| conquīsī(v)erātis |
| conquīsī(v)erant |
| conquīs(īv)issem |
|---|
| conquīs(iv)issēs |
| conquīs̄(iv)isset |
| conquīs(īv)issēmus |
| conquīs(iv)issētis |
| conquīs(īv)issent |
| conquīsī(v)erō |
|---|
| conquīsī(v)eris |
| conquīsī(v)erit |
| conquīsī(v)erimus |
| conquīsī(v)eritis |
| conquīsī(v)erint |
Nominalformen des Perfektstamms
| conquīs(īv)isse |
|---|
| conquīsītus/-a/-um |
|---|