Translations for „wilde“ in the Dutch » German Dictionary

wil·de <wilde|n> [wɪldə] N m en f

1. wilde (primitief volk):

wilde

Wilde(r) f(m)

2. wilde (wildebras):

wilde

Wildfang m

Usage examples with wilde

wilde roos

Hundsrose f

wilde haver

Flughafer m

het wilde zwijn/de wilde kat

das Wildschwein/die Wildkatze

het toeval wilde dat …

der Zufall wollte es, dass …

in het wilde weg

drauflos

zijn wilde haren kwijtraken fig

sich dat die Hörner abstoßen inf

het wilde zwijn

das Wildschwein

het wilde Westen

der Wilde Westen

wilde/tamme eend

Wildente/Hausente

wilde [o. grauwe ] gans

Wildgans f

in het wilde weg schieten

wild drauflosschießen inf

hij wilde de rivier afzwemmen

er wollte flussab schwimmen

telkens als ik iets wilde zeggen

immer [o. jedes Mal] , wenn ich etw sagen wollte

hij wilde eerst de brief aflezen

er wollte erst den Brief zu Ende lesen

een schip van de wilde vaart

ein Trampschiff

van schipperen wilde hij nooit weten

Kompromisse hat er immer abgelehnt

hij wilde met alle geweld naar huis

er wollte um jeden Preis nach Hause

het wilde niet vlotten met die leningen

es wollte einfach nicht klappen mit den Darlehen

het is bij de wilde spinnen af fig

es stinkt zum Himmel