inter-cursō <cursāre> Intens. v. intercurro
1.
-  intercurso
 -  
 
2. Lucr. (in Tmesis); Plin.
-  intercurso
 -  
 
inter-currō <currere, currī, cursum>
| intercursō | 
|---|
| intercursās | 
| intercursat | 
| intercursāmus | 
| intercursātis | 
| intercursant | 
| intercursem | 
|---|
| intercursēs | 
| intercurset | 
| intercursēmus | 
| intercursētis | 
| intercursent | 
| intercursābam | 
|---|
| intercursābās | 
| intercursābat | 
| intercursābāmus | 
| intercursābātis | 
| intercursābant | 
| intercursārem | 
|---|
| intercursārēs | 
| intercursāret | 
| intercursārēmus | 
| intercursārētis | 
| intercursārent | 
PONS OpenDict
Would you like to add a word, a phrase or a translation?
We'd love you to send us a new entry for PONS OpenDict. The submitted suggestions are reviewed by the PONS editorial team and incorporated into the results accordingly.
No example sentences available
Try using a different entry.