Translations for „rzemiennego“ in the Polish » German Dictionary

rzemienny [ʒemjennɨ] ADJ

rzemienny

Riemen-

rzemienny bicz

Riemenpeitsche f

Phrases:

podróżować rzemiennym dyszlem

mit häufigen Unterbrechungen reisen, überall einkehren, nicht auf dem direkten Wege fahren

brzemienność <gen ‑ści, no pl > [bʒemjennoɕtɕ] N f form

brzemienność

Schwangerschaft f

obnosiła się ze swoją brzemiennością

sie stellte ihre Schwangerschaft zur Schau

brzemienność jej decyzji fig

die Folgen fpl ihrer Entscheidung

strzemienne [stʃemjenne]

wypić strzemiennego

ein letztes Glas zum Abschied trinken

brzemienny [bʒemjennɨ] ADJ form

1. brzemienny (w ciąży):

kobieta brzemienna

Schwangere f

2. brzemienny fig (obfitujący w coś):

brzemienny w skutki

folgenschwer

ten wypadek był brzemienny w skutki [lub następstwa]

dieser Unfall m war folgenschwer

przemienny [pʃemjennɨ] ADJ

1. przemienny form (występujący na zmianę):

przemienny

[ab]wechselnd

przemienny

Wechsel-

dieta przemienna

Wechseldiät f

prąd przemienny ELEC, PHYS

Wechselstrom m

2. przemienny MATH:

przemienny

kommutativ

przemiennie [pʃemjeɲɲe] ADV form

przemiennie

abwechselnd

środki powinny być stosowane przemiennie

die Mittel ntpl sollten abwechselnd angewendet werden

rzemiecha <gen ‑chy, pl ‑chy> [ʒemjexa] N m decl jak f w lp inf (dobry fachowiec)

rzemiecha

echter Fachmann m inf

rzemieślnik (-iczka) <gen ‑a, pl ‑icy> [ʒemjeɕlɲik] N m (f)

rzemieślnik (-iczka)

Handwerker(in) m (f)

rzemieślnik (-iczka)

Gewerbetreibende(r) mf

rzemiosło <gen ‑ła, pl ‑ła> [ʒemjoswo] N nt

1. rzemiosło (wytwórczość):

rzemiosło

Handwerk nt

rzemiosło

Gewerbe nt

2. rzemiosło no pl (technika):

rzemiosło

Handwerk nt

3. rzemiosło no pl inf (zawód):

rzemiosło

Handwerk nt

rzemiosło

Fach nt

I . przemieniać <‑ia; perf po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] perf VB trans

przemienić coś w coś

etw in etw acc verwandeln

II . przemieniać <‑ia; perf po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] perf VB refl

przemienić się w coś

sich acc in etw acc verwandeln

rzemień <gen ‑ienia, pl ‑ienie> [ʒemjeɲ] N m

rzemień

Riemen m

rzemień

[Leder]gurt m

plemienny [plemjennɨ] ADJ

plemienny

Stammes-

więź plemienna

Stammesbindung f

przemienienie N

User Entry

Przemienienie Pańskie nt REL

Verklärung des Herrn f

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

W pasie ściągana za pomocą czerwonego sznura lub rzemiennego pasa.

pl.wikipedia.org