Dutch » German

af·zon·der·lijk1 [ɑfsɔndərlək] ADJ

1. afzonderlijk (op zichzelf staande, beschouwd):

afzonderlijk
ieder afzonderlijk kind

3. afzonderlijk (niet gezamenlijk gedaan, geuit):

afzonderlijk
Einzel-
afzonderlijk
Sonder-
een afzonderlijk geval
het afzonderlijk verhoor jur.

4. afzonderlijk (eigenaardig):

afzonderlijk

af·zon·der·lijk2 [ɑfsɔndərlək] ADV (alleen)

afzonderlijk
afzonderlijk
met iem afzonderlijk spreken
de kleintjes zitten afzonderlijk

Choose your language Deutsch | English | Español | Italiano | Polski