Translations for „ontbreken“ in the Dutch » German Dictionary

ont·bre·ken <ontbrak, h. ontbroken> [ɔndbrekə(n)] VB intr

1. ontbreken (niet aanwezig zijn):

ontbreken

fehlen

ontbreken

mangeln

het ontbreekt hem aan moed

es fehlt [o. mangelt] ihm an Mut

waar het aan ontbreekt is …

woran es fehlt, ist …

het aan niets laten ontbreken

es an nichts fehlen lassen

het ontbrak onze spelers aan hardheid

die Härte fehlte unseren Spielern

er ontbreekt geld (er is een tekort)

es fehlt [o. mangelt] an Geld

er ontbreekt geld (er is geld verdwenen)

es fehlt das Geld

2. ontbreken (personen):

ontbreken

fehlen

Usage examples with ontbreken

op het appel ontbreken

beim Appell fehlen

bijzonderheden ontbreken nog

Einzelheiten fehlen noch

nadere gegevens ontbreken

es ist nichts Näheres bekannt

het aan niets laten ontbreken

es an nichts fehlen lassen

tijd en lust ontbreken me om …

ich habe weder Zeit noch Lust zu …