Translations for „bunt“ in the Polish » English Dictionary

bunt <gen -tu> N m

1. bunt (rebelia):

bunt

rebellion

2. bunt (na statku):

bunt

mutiny

3. bunt (sprzeciw):

bunt

protest

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Mogło to doprowadzić do buntu części religijnych Żydów, którzy odmówili legitymizacji władzy królewskiej oraz hierarchii świątynnej.

pl.wikipedia.org

Prawdopodobnie brak możliwości utopienia chłopskich krzywd w alkoholu stał się przyczyną nasilenia drastyczności buntu.

pl.wikipedia.org

Określenie to odnosi się także do obszarów, gdzie wybuchł bunt lub powstanie i gdzie władze danego kraju utraciły swoją kontrolę.

pl.wikipedia.org

Bohater jest rozdwojony między indywidualizmem, buntem, a poczuciem obowiązku.

pl.wikipedia.org

Okres ikonoklazmu kończą ostre wystąpienia społeczeństwa, czas buntów i zamieszek.

pl.wikipedia.org

Beztroską zabawę absolwentów burzy ich wspomnienie dawnego aktu buntu w okresie stalinizmu.

pl.wikipedia.org