Translations for „mianowany“ in the English » Polish Dictionary

titrant CHEM

roztwór mianowany m

standard acid CHEM

mianowany roztwór kwasu m

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Rząd (mianowany przez prezydenta) posiadał tzw. domniemanie kompetencji, czyli kierował sprawami niezastrzeżonymi dla innych organów władzy.

pl.wikipedia.org

Został mianowany kanonikiem gremialnym wrocławskiej kapituły archikatedralnej, w której w latach 1992–2000 pełnił funkcję prepozyta.

pl.wikipedia.org

W 1946 był mianowany zastępcą profesora, w 1947 profesorem nadzwyczajnym, w 1954 profesorem zwyczajnym.

pl.wikipedia.org

Jeszcze tego samego roku został mianowany starostą grodowym łuckim.

pl.wikipedia.org

Nie wiadomo, czy jako biskup pomocniczy zachował urząd inkwizytorski, ale jest to prawdopodobne, gdyż następny znany inkwizytor dla diecezji poznańskiej został mianowany dopiero w 1505.

pl.wikipedia.org

W lipcu 2012 roku mianowany na stopień nadinspektora.

pl.wikipedia.org

W związku z dotychczasową działalnością komsomolską, został mianowany politrukiem kompanii karabinów przeciwpancernych.

pl.wikipedia.org

Następnie ukończył kurs szkoły podoficerskiej i 15 11 1919 został mianowany plutonowym.

pl.wikipedia.org

W maju 1906 mianowany tam na stanowisko skryptora.

pl.wikipedia.org

Mianowany podharcmistrzem, a następnie harcmistrzem w 1938 roku.

pl.wikipedia.org