Translations for „miejscownik“ in the Polish » English Dictionary

miejscownik N m LING

miejscownik

locative

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Miejscownik – stempel pocztowy eksploatacyjny, tuszowy, z nazwą miejscowości bez daty, może zawierać numer placówki, bliższe oznaczenie miejscowości, oznaczenie placówki, emblemat, ozdobnik.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki twardotematowe mają w miejscowniku najczęściej końcówkę -e – o kocie, miękkotematowe -u – w grudniu.

pl.wikipedia.org

Miejscowników jest w zasadzie kilka, oznaczających zarówno miejsce, jak i kierunek, i mogą być ze sobą kombinowane.

pl.wikipedia.org

Miejscownik... czyli zapisków kilka wyciągniętych z zakurzonych warstw pamięci...

pl.wikipedia.org

W języku polskim odpowiednikiem elatiivi jest najczęściej przyimek „z” z dopełniaczem oraz przyimek „o” z miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

W języku polskim odpowiednikiem inessiivi użytego dosłownie jest najczęściej przyimek „w” z miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki odmieniają się przez 5 przypadków (absolutyw, ergatyw, dopełniacz, miejscownik) zaznaczanych końcówkami, innymi dla każdej klasy.

pl.wikipedia.org

Nie rozróżniano natomiast form narzędnika i miejscownika l. poj. i narzędnika l. mn. deklinacji zaimkowo-przymiotnikowej, pisząc końcówki tych przypadków -im, -ym oraz -imi, -ymi.

pl.wikipedia.org

Konstrukcja tworząca okolicznik celu z mianownikiem, miejscownikiem lub wołaczem jest niemożliwa.

pl.wikipedia.org

Jego nazwa pochodzi z języka náhuatl Ātl, woda; pitzāhuac, słodki; i miejscownik co, miejsce; tworząc Āpitzāco, które tłumaczy się jako "miejsce słodkiej wody" lub "strumień".

pl.wikipedia.org