Translations for „rozkwit“ in the Polish » English Dictionary

rozkwit <gen -tu> N m

1. rozkwit (rozwój):

rozkwit

heyday

rozkwit

prime

w rozkwicie

in full bloom

2. rozkwit (kwitnięcie):

rozkwit

blossom

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

W okresie największego rozkwitu, przypadającego po 1250 roku, zamieszkiwało je ok. 3000 osób.

pl.wikipedia.org

Występ uznawany jest także za prekursora rozkwitu polskiej muzyki rockowej w latach 80..

pl.wikipedia.org

Rozkwit seansów i koła spirytystycznego był w latach 1850-1890.

pl.wikipedia.org

Partia liczyła wówczas ok. 50 tys. członków; był to okres jej największego rozkwitu.

pl.wikipedia.org

We wczesnej fazie stosowano relief płaski, w okresie największego rozkwitu, w kapitelach i portalach stosowano relief wypukły.

pl.wikipedia.org

W następnych latach nastąpił rozkwit jego twórczości literackiej.

pl.wikipedia.org

Lata osiemdziesiąte to czas rozkwitu zarówno feminizmu koloru, jak i wzmożone zainteresowanie zagadnieniem władzy i relacją między płcią biologiczną a płcią jako konstruktem społecznym.

pl.wikipedia.org

Po ustaniu wojen szkolnictwo jezuickie przeżyło ponowny rozkwit.

pl.wikipedia.org

W latach 2003–2006 nastąpił rozkwit wydarzeń związanych z otoczeniem zespołu.

pl.wikipedia.org

V wiek – ustanowienie biskupstwa i początek rozkwitu miasta.

pl.wikipedia.org