Translations for „rzeczownik“ in the Polish » English Dictionary

rzeczownik N m LING

rzeczownik

noun

Usage examples with rzeczownik

rzeczownik policzalny

countable noun

rzeczownik pospolity

common noun

rzeczownik żywotny

animate substantive

rzeczownik zbiorowy

collective noun

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Podobnie jak wiele innych języków australijskich, guugu yimithirr ma biernikową morfologię zaimków, natomiast inne rzeczowniki mają ergatywną morfologię.

pl.wikipedia.org

Do grupy tej należą: rzeczowniki, przymiotniki, zaimki i liczebniki.

pl.wikipedia.org

Rzeczownik określający – nazwa części mowy mającej funkcję określającą dla rzeczowników, a jednocześnie właściwości gramatyczne charakterystyczne dla przymiotnika.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki litewskie dzielą się na rodzaje męski i żeński oraz odmieniają się przez przypadki i liczby.

pl.wikipedia.org

Z reguły w funkcji przysłówka występowały rzeczowniki w różnych formach przypadków lub przymiotniki w użyciu okolicznikowym.

pl.wikipedia.org

Zasadniczo różniły się one od nich tym, że były łączone z rzeczownikami we frazy oraz podlegały stopniowaniu.

pl.wikipedia.org

Odmieniają się wtedy jak rzeczowniki rodzaju żeńskiego, ale w związkach syntaktycznych wymagają uzgodnienia w rodzaju męskim.

pl.wikipedia.org

Rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik należały do nominalnych części mowy – podlegały deklinacji i odmieniały się zasadniczo według podobnych wzorów.

pl.wikipedia.org

Rzeczownik litewski może mieć rodzaj męski lub żeński.

pl.wikipedia.org

Podczas gdy włoski używa o jako zakończenie rzeczowników rodzaju męskiego, sycylijski zwykle używa u, np. omu („człowiek”), libbru („książka”), nomu („imię”).

pl.wikipedia.org