Translations for „głównodowodzący“ in the Polish » German Dictionary

głównodowodzący (-ca) <gen ‑cego, pl ‑cy> [gwuvnodovodzontsɨ] N m (f) adj form

głównodowodzący (-ca)

Oberbefehlshaber(in) m (f)

głównodowodzący (-ca)

Oberkommandierende(r) mf

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Tuż przed śmiercią mianowała jeszcze dwóch następnych krewnych na najwyższe stanowiska w administracji: kanclerza i głównodowodzącego armii.

pl.wikipedia.org

Z tego powodu został mianowany głównodowodzącym egipskiej armii.

pl.wikipedia.org

W 1676 r. uzyskał buławę wielką koronną stając się formalnie głównodowodzącym wojsk koronnych, nie był jednak wybitnym wodzem i niknął w cieniu nowego króla.

pl.wikipedia.org

Głównodowodzący popełnił jednak błąd zakładając, że jest ono niemożliwe do sforsowania i rozmieścił na szczycie szczupłe siły w postaci zaledwie 3 kompanii strzelców.

pl.wikipedia.org

Poważnym mankamentem sił republikańskich było dowodzenie – bowiem głównodowodzący większości sił nie mieli żadnego przeszkolenia wojskowego i mieli bardzo mierne talenty dowódcze.

pl.wikipedia.org

W tej sytuacji głównodowodzący siłami koalicji zdecydowali się na doprowadzenie do decydującego starcia.

pl.wikipedia.org