Translations for „strumieniu“ in the Polish » German Dictionary

(Go to German » Polish)

strumień <gen ‑enia, pl ‑enie> [strumjeɲ] N m

1. strumień (rzeczka):

strumień

Bach m

strumień wystąpił z brzegów

der Bach trat über die Ufer

2. strumień (potok: deszczu, łez):

strumień

Strahl m

strumień

Strom m

wylewać strumienie łez

in Tränen schwimmen [o. zerfließen] form

lać się strumieniami

in Strömen regnen [o. gießen]

3. strumień fig (snop: światła):

strumień

Strahl m

strumień danych

Datenstrom m

I . rumienić <‑ni; perf z‑> [rumjeɲitɕ] VB trans

rumienić

bräunen

II . rumienić <‑ni; perf z‑> [rumjeɲitɕ] VB refl

rumienić

erröten

trumienka <gen ‑ki, pl ‑ki> [trumjenka] N f (mała trumna)

trumienka

kleiner Sarg m

trumienka

Särglein

trumienny [trumjennɨ] ADJ

trumienny

Sarg-

portret trumienny ART

Sargbildnis nt

zrumienić [zrumjeɲitɕ]

zrumienić perf od rumienić

See also rumienić

I . rumienić <‑ni; perf z‑> [rumjeɲitɕ] VB trans

rumienić

bräunen

II . rumienić <‑ni; perf z‑> [rumjeɲitɕ] VB refl

rumienić

erröten

I . obrumieniać <‑ia; imp ‑aj> [obrumjeɲatɕ], obrumienić [obrumjeɲitɕ] perf VB trans FOOD

obrumieniać

anbräunen

obrumienić mięso na tłuszczu

das Fleisch in Fett anbräunen

II . obrumieniać <‑ia; imp ‑aj> [obrumjeɲatɕ], obrumienić [obrumjeɲitɕ] perf VB refl FOOD

obrumieniać

braun werden

kotlety obrumieniły się na złoty kolor

die Schnitzel ntpl nahmen eine goldbraune Farbe an

I . zarumieniać <‑ia> [zarumjeɲatɕ], zarumienić [zarumjeɲitɕ] perf VB trans

1. zarumieniać (smażyć na złoty kolor):

zarumieniać

anbräunen

zarumieniać

braun braten [o. backen]

zarumienić kotlety

Koteletts braun braten

2. zarumieniać form (zaróżowić):

zarumieniać

röten

zarumieniać

rot machen

II . zarumieniać <‑ia> [zarumjeɲatɕ], zarumienić [zarumjeɲitɕ] perf VB refl

1. zarumieniać (przysmażyć się na złoto):

kurczak zarumienił się na rożnie

das Hühnchen nt wurde braun am Spieß

2. zarumieniać (zaróżowić się):

zarumieniać

erröten

jej policzki zarumieniły się ze wstydu

ihre Wangen fpl färbten sich rot vor Scham

sumienie <gen ‑ia, pl ‑ia> [sumjeɲe] N nt usu lp

sumienie

Gewissen nt

wolność sumienia

Gewissensfreiheit f

rachunek sumienia REL

Gewissenserforschung f

Phrases:

wyrzuty sumienia

Gewissensbisse mpl

mieć czyste/nieczyste sumienie

ein reines/schlechtes Gewissen haben

z czystym sumieniem

mit reinem Gewissen

kogoś dręczy [lub gryzie] sumienie

jdn plagt das Gewissen

uspokoić sumienie

sein Gewissen zum Schweigen bringen [o. beruhigen]

mieć kogoś/coś na sumieniu

jdn/etw auf dem Gewissen haben