Translations for „wyświadcz“ in the Polish » German Dictionary

wyświadczać <‑cza> [vɨɕfjattʃatɕ], wyświadczyć [vɨɕfjattʃɨtɕ] VB trans perf form

wyświadczać komuś grzeczność/przysługę

jdm eine Gefälligkeit/einen Dienst erweisen

wyswatać [vɨsfatatɕ]

wyswatać perf od swatać

See also swatać

swatać <‑ta> [sfatatɕ] VB trans

swatać

eine Ehe vermitteln [o. stiften]

swatać

jdn mit jdm verkuppeln przest t. pej

swatać kogoś z kimś

jdn mit jdm zusammenbringen

swatać kogoś z kimś

die Ehe zwischen jdm und jdm vermitteln [o. stiften]

wyświetlacz <gen ‑a, pl ‑e> [vɨɕfjetlatʃ] N m TECH

wyświetlacz

Anzeige f

wyświetlacz

Display nt

wyświetlacz ciekłokrystaliczny

Flüssigkristallanzeige f

wyświetlacz ciekłokrystaliczny

LCD nt

I . wyswobadzać <‑dza> [vɨsfobadzatɕ], wyswobodzić [vɨsfobodʑitɕ] perf VB trans

wyswobadzać kogoś z pęt

jdn von den Fesseln befreien

II . wyswobadzać <‑dza> [vɨsfobadzatɕ], wyswobodzić [vɨsfobodʑitɕ] perf VB refl

wyswobodzić się z czegoś

sich acc aus etw befreien

wyswobodzić się z niewoli

das Joch abschütteln form

wyswobodzić się z niewoli

die Freiheit wiedererlangen

doświadczać <‑cza; perf doświadczyć> [doɕfjattʃatɕ] VB trans

1. doświadczać (doznać):

doświadczać czegoś (głodu, uczucia)

etw empfinden

doświadczać czegoś (przykrości)

etw erfahren

doświadczać biedy

Armut erfahren

doświadczyć czegoś na własnej skórze

etw am eigenen Leibe erfahren

2. doświadczać (poddać próbie):

doświadczać kogoś

jdn prüfen [o. auf die Probe stellen]

los go ciężko doświadczył

das Schicksal nt hat ihn hart getroffen

życie ciężko go doświadczyło

das Leben nt hat ihn schwer [o. hart] geprüft

życie ciężko go doświadczyło

er hat in seinem Leben viel leiden müssen

I . poświadczać <‑cza; perf poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] VB trans

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort m ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; perf poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] VB intr

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

poświadczyć [poɕfjattʃɨtɕ]

poświadczyć perf od poświadczać

See also poświadczać

I . poświadczać <‑cza; perf poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] VB trans

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort m ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; perf poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] VB intr

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

zaświadczać <‑cza; perf zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] VB trans

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen

zaświadczyć [zaɕfjattʃɨtɕ]

zaświadczyć perf od zaświadczać

See also zaświadczać

zaświadczać <‑cza; perf zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] VB trans

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen