Verb Table for intriguer
Indicatif • Subjonctif • Conditionnel • Impératif • Formes impersonnelles
Présent
j' | intrigue |
tu | intrigues |
il/elle/on | intrigue |
nous | intriguons |
vous | intriguez |
ils/elles | intriguent |
Imparfait
j' | intriguais |
tu | intriguais |
il/elle/on | intriguait |
nous | intriguions |
vous | intriguiez |
ils/elles | intriguaient |
Passé simple
j' | intriguai |
tu | intriguas |
il/elle/on | intrigua |
nous | intriguâmes |
vous | intriguâtes |
ils/elles | intriguèrent |
Futur simple
j' | intriguerai |
tu | intrigueras |
il/elle/on | intriguera |
nous | intriguerons |
vous | intriguerez |
ils/elles | intrigueront |
Passé composé
j' | ai | intrigué |
tu | as | intrigué |
il/elle/on | a | intrigué |
nous | avons | intrigué |
vous | avez | intrigué |
ils/elles | ont | intrigué |
Plus-que-parfait
j' | avais | intrigué |
tu | avais | intrigué |
il/elle/on | avait | intrigué |
nous | avions | intrigué |
vous | aviez | intrigué |
ils/elles | avaient | intrigué |
Passé antérieur
j' | eus | intrigué |
tu | eus | intrigué |
il/elle/on | eut | intrigué |
nous | eûmes | intrigué |
vous | eûtes | intrigué |
ils/elles | eurent | intrigué |
Futur antérieur
j' | aurai | intrigué |
tu | auras | intrigué |
il/elle/on | aura | intrigué |
nous | aurons | intrigué |
vous | aurez | intrigué |
ils/elles | auront | intrigué |
Indicatif • Subjonctif • Conditionnel • Impératif • Formes impersonnelles
Présent
que | j' | intrigue |
que | tu | intrigues |
qu' | il/elle/on | intrigue |
que | nous | intriguions |
que | vous | intriguiez |
qu' | ils/elles | intriguent |
Passé
que | j' | aie | intrigué |
que | tu | aies | intrigué |
qu' | il/elle/on | ait | intrigué |
que | nous | ayons | intrigué |
que | vous | ayez | intrigué |
qu' | ils/elles | aient | intrigué |
Imparfait
que | j' | intriguasse |
que | tu | intriguasses |
qu' | il/elle/on | intriguât |
que | nous | intriguassions |
que | vous | intriguassiez |
qu' | ils/elles | intriguassent |
Plus-que-parfait
que | j' | eusse | intrigué |
que | tu | eusses | intrigué |
qu' | il/elle/on | eût | intrigué |
que | nous | eussions | intrigué |
que | vous | eussiez | intrigué |
qu' | ils/elles | eussent | intrigué |
Indicatif • Subjonctif • Conditionnel • Impératif • Formes impersonnelles
Présent
j' | intriguerais |
tu | intriguerais |
il/elle/on | intriguerait |
nous | intriguerions |
vous | intrigueriez |
ils/elles | intrigueraient |
Passé
j' | aurais | intrigué |
tu | aurais | intrigué |
il/elle/on | aurait | intrigué |
nous | aurions | intrigué |
vous | auriez | intrigué |
ils/elles | auraient | intrigué |
Indicatif • Subjonctif • Conditionnel • Impératif • Formes impersonnelles
intrigue |
intriguons |
intriguez |
Indicatif • Subjonctif • Conditionnel • Impératif • Formes impersonnelles
Infinitif
intriguer |
Participe présent
intriguant |
Participe passé
intrigué(e) |
Browse the conjugations (verb tables)
French