Verb Table for bröckeln
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | bröckle / bröckele |
du | bröckelst |
er/sie/es | bröckelt |
wir | bröckeln |
ihr | bröckelt |
sie | bröckeln |
Präteritum
ich | bröckelte |
du | bröckeltest |
er/sie/es | bröckelte |
wir | bröckelten |
ihr | bröckeltet |
sie | bröckelten |
Perfekt
ich | habe | gebröckelt |
du | hast | gebröckelt |
er/sie/es | hat | gebröckelt |
wir | haben | gebröckelt |
ihr | habt | gebröckelt |
sie | haben | gebröckelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | gebröckelt |
du | hattest | gebröckelt |
er/sie/es | hatte | gebröckelt |
wir | hatten | gebröckelt |
ihr | hattet | gebröckelt |
sie | hatten | gebröckelt |
Futur I
ich | werde | bröckeln |
du | wirst | bröckeln |
er/sie/es | wird | bröckeln |
wir | werden | bröckeln |
ihr | werdet | bröckeln |
sie | werden | bröckeln |
Futur II
ich | werde | gebröckelt | haben |
du | wirst | gebröckelt | haben |
er/sie/es | wird | gebröckelt | haben |
wir | werden | gebröckelt | haben |
ihr | werdet | gebröckelt | haben |
sie | werden | gebröckelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | bröck(e)le |
du | bröckelst / bröcklest |
er/sie/es | bröck(e)le |
wir | bröckeln |
ihr | bröckelt |
sie | bröckeln |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | gebröckelt |
du | habest | gebröckelt |
er/sie/es | habe | gebröckelt |
wir | haben | gebröckelt |
ihr | habet | gebröckelt |
sie | haben | gebröckelt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | bröckeln |
du | werdest | bröckeln |
er/sie/es | werde | bröckeln |
wir | werden | bröckeln |
ihr | werdet | bröckeln |
sie | werden | bröckeln |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | gebröckelt | haben |
du | werdest | gebröckelt | haben |
er/sie/es | werde | gebröckelt | haben |
wir | werden | gebröckelt | haben |
ihr | werdet | gebröckelt | haben |
sie | werden | gebröckelt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | bröckelte |
du | bröckeltest |
er/sie/es | bröckelte |
wir | bröckelten |
ihr | bröckeltet |
sie | bröckelten |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | gebröckelt |
du | hättest | gebröckelt |
er/sie/es | hätte | gebröckelt |
wir | hätten | gebröckelt |
ihr | hättet | gebröckelt |
sie | hätten | gebröckelt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | bröckeln |
du | würdest | bröckeln |
er/sie/es | würde | bröckeln |
wir | würden | bröckeln |
ihr | würdet | bröckeln |
sie | würden | bröckeln |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | gebröckelt | haben |
du | würdest | gebröckelt | haben |
er/sie/es | würde | gebröckelt | haben |
wir | würden | gebröckelt | haben |
ihr | würdet | gebröckelt | haben |
sie | würden | gebröckelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
bröckele / bröckle | (du) |
bröckelt | (ihr) |
bröckeln | wir |
bröckeln | Sie |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
bröckeln |
Infinitiv Perfekt
gebröckelt | haben |
Partizip I
bröckelnd |
Partizip II
gebröckelt |
Browse the conjugations (verb tables)
German