Verb Table for anpöbeln
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | pöble / pöbele | an |
du | pöbelst | an |
er/sie/es | pöbelt | an |
wir | pöbeln | an |
ihr | pöbelt | an |
sie | pöbeln | an |
Präteritum
ich | pöbelte | an |
du | pöbeltest | an |
er/sie/es | pöbelte | an |
wir | pöbelten | an |
ihr | pöbeltet | an |
sie | pöbelten | an |
Perfekt
ich | habe | angepöbelt |
du | hast | angepöbelt |
er/sie/es | hat | angepöbelt |
wir | haben | angepöbelt |
ihr | habt | angepöbelt |
sie | haben | angepöbelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | angepöbelt |
du | hattest | angepöbelt |
er/sie/es | hatte | angepöbelt |
wir | hatten | angepöbelt |
ihr | hattet | angepöbelt |
sie | hatten | angepöbelt |
Futur I
ich | werde | anpöbeln |
du | wirst | anpöbeln |
er/sie/es | wird | anpöbeln |
wir | werden | anpöbeln |
ihr | werdet | anpöbeln |
sie | werden | anpöbeln |
Futur II
ich | werde | angepöbelt | haben |
du | wirst | angepöbelt | haben |
er/sie/es | wird | angepöbelt | haben |
wir | werden | angepöbelt | haben |
ihr | werdet | angepöbelt | haben |
sie | werden | angepöbelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | pöb(e)le | an |
du | pöbelst / pöblest | an |
er/sie/es | pöb(e)le | an |
wir | pöbeln | an |
ihr | pöbelt | an |
sie | pöbeln | an |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | angepöbelt |
du | habest | angepöbelt |
er/sie/es | habe | angepöbelt |
wir | haben | angepöbelt |
ihr | habet | angepöbelt |
sie | haben | angepöbelt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | anpöbeln |
du | werdest | anpöbeln |
er/sie/es | werde | anpöbeln |
wir | werden | anpöbeln |
ihr | werdet | anpöbeln |
sie | werden | anpöbeln |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | angepöbelt | haben |
du | werdest | angepöbelt | haben |
er/sie/es | werde | angepöbelt | haben |
wir | werden | angepöbelt | haben |
ihr | werdet | angepöbelt | haben |
sie | werden | angepöbelt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | pöbelte | an |
du | pöbeltest | an |
er/sie/es | pöbelte | an |
wir | pöbelten | an |
ihr | pöbeltet | an |
sie | pöbelten | an |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | angepöbelt |
du | hättest | angepöbelt |
er/sie/es | hätte | angepöbelt |
wir | hätten | angepöbelt |
ihr | hättet | angepöbelt |
sie | hätten | angepöbelt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | anpöbeln |
du | würdest | anpöbeln |
er/sie/es | würde | anpöbeln |
wir | würden | anpöbeln |
ihr | würdet | anpöbeln |
sie | würden | anpöbeln |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | angepöbelt | haben |
du | würdest | angepöbelt | haben |
er/sie/es | würde | angepöbelt | haben |
wir | würden | angepöbelt | haben |
ihr | würdet | angepöbelt | haben |
sie | würden | angepöbelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
pöbele / pöble | (du) | an |
pöbelt | (ihr) | an |
pöbeln | wir | an |
pöbeln | Sie | an |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
anpöbeln |
Infinitiv Perfekt
angepöbelt | haben |
Partizip I
anpöbelnd |
Partizip II
angepöbelt |
Browse the conjugations (verb tables)
German