Translations for „lebenden“ in the Dutch » German Dictionary

(Go to German » Dutch)

ge·bon·den¹ [ɣəbɔndə(n)] ADJ

gebonden

gebunden

aan huis gebonden zijn

ans Haus gefesselt sein

aan strenge regels gebonden zijn

an strenge Vorschriften gebunden sein

een gebonden boek

ein gebundenes Buch

gebonden soep

gebundene [o. legierte] Suppe f

ver·zen·den <verzond, h. verzonden> [vərzɛndə(n)] VB trans

verzenden

versenden

verzenden

absenden

verzenden

verschicken

verzenden

abschicken

met de trein verzenden

per [o. mit der] Bahn verschicken

per schip verzenden

verschiffen

weg·zen·den <zond weg, h. weggezonden> [wɛxsɛndə(n)] VB trans

1. wegzenden:

wegzenden (ergens heen zenden)

wegschicken

wegzenden (ergens heen zenden)

fortschicken

wegzenden (ergens heen zenden)

losschicken

wegzenden (verzenden ook)

abschicken

2. wegzenden (wegsturen, afwijzen):

wegzenden

wegschicken

wegzenden

fortschicken

3. wegzenden (ontslaan):

wegzenden

entlassen

wegzenden

kündigen

toe·wen·den <wendde toe, h. toegewend> [tuwɛndə(n)] VB trans

toewenden

zuwenden

toe·zen·den <zond toe, h. toegezonden> [tuzɛndə(n)] VB trans

toezenden

zuschicken

toezenden

zusenden

toezenden

zustellen

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] VB trans

1. schenden (schade berokkenen):

schenden

verletzen

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schenden

schänden form

schenden

entehren form

3. schenden (beschadigen):

schenden

beschädigen

schenden

verunstalten

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

schenden

schänden

schenden

entweihen

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

verletzen

schenden (niet nakomen)

brechen

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

af·wen·den <wendde af, h. afgewend> [ɑfwɛndə(n)] VB trans

afwenden

abwenden

af·zen·den <zond af, h. afgezonden> [ɑfsɛndə(n)] VB trans

afzenden

absenden

afzenden

versenden

in·zen·den <zond in, h. ingezonden> [ɪnzɛndə(n)] VB trans

1. inzenden (binnen een ruimte zenden):

inzenden

senden

inzenden

schicken

iem de wereld inzenden

jdn in die Welt (hinaus)schicken

2. inzenden (insturen, indienen):

inzenden

einsenden

inzenden

schicken

goederen inzenden voor een tentoonstelling

eine Ausstellung mit Waren beschicken

na·zen·den <zond na, h. nagezonden> [nazɛndə(n)] VB trans

nazenden

nachschicken

nazenden

nachsenden

iems post nazenden

jdm die Post nachschicken

om·wen·den <wendde om, h. omgewend> [ɔmwɛndə(n)] VB trans

omwenden

umwenden

omwenden

umdrehen

het hoofd omwenden

den Kopf (um)wenden [o. (um)drehen]

af·bin·den <bond af, h. afgebonden> [ɑvbɪndə(n)] VB trans

afbinden

abbinden

be·lan·den <belandde, i. beland> [bəlɑndə(n)] VB intr

belanden

landen

in de gevangenis belanden

im Gefängnis landen

de oorlog deed hem in Londen belanden

der Krieg verschlug ihn nach London

ge·won·den VB

gewonden volt. deelw. van winden

See also winden

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] VB trans

1. winden (wikkelen):

winden

wickeln

winden

winden

een doekje om zijn vinger winden

sich dat einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden fig

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden

winden (ophijsen ook)

aufwinden

het anker winden

den Anker lichten

ge·zon·den VB

gezonden volt. deelw. van zenden¹, zenden²

See also zenden , zenden

zen·den² <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] VB trans

zenden (sturen)

senden

zenden (sturen)

schicken

zenden gesch.

abkommandieren

zenden (doen toekomen)

übersenden

iem naar de andere wereld zenden

jdn ins Jenseits befördern inf

iem met verlof zenden

jdn beurlauben

zen·den¹ <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] VB intr

zenden RADIO, TV

senden

zenden RADIO, TV

ausstrahlen

op·bin·den <bond op, h. opgebonden> [ɔbɪndə(n)] VB trans

1. opbinden (naar boven omslaan):

opbinden

aufbinden

opbinden

hochbinden

het haar opbinden

das Haar aufbinden

2. opbinden (aan iets vastbinden):

opbinden

anbinden

3. opbinden (vastbinden):

opbinden

festbinden

4. opbinden (samenbinden):

opbinden

(zusammen)binden

koren opbinden

Korn binden

be·vin·den¹ <bevond, h. bevonden> [bəvɪndə(n)] VB trans (vaststellen, achten)

bevinden

befinden

iem schuldig bevinden

jdn (für) schuldig befinden