Translations for „uitbijten“ in the Dutch » German Dictionary

uit·bij·ten <beet uit, h. uitgebeten> [œydbɛitə(n)] VB trans

1. uitbijten:

uitbijten (door een bijtende stof verwijderen)

wegätzen

uitbijten (door een bijtende stof verwijderen)

herausätzen

uitbijten (wond)

beizen

in een etsplaat uitgebeten lijnen

in eine Platte geätzte Linien

door zuur uitgebeten

von Säure zerfressen

2. uitbijten (met de tanden wegnemen uit):

uitbijten

(her)ausbeißen