Translations for „pouciekać“ in the Polish » German Dictionary

(Go to German » Polish)

pouciekać [poutɕekatɕ]

pouciekać perf od uciekać

See also uciekać

I . uciekać <‑ka; imp ‑aj; perf uciec> [utɕekatɕ] VB intr

1. uciekać (uchodzić, odchodzić):

uciekać przed kimś/czymś (człowiek)

vor jdm/etw flüchten [o. fliehen]

mam ochotę uciec na koniec świata

ich habe Lust, ans Ende der Welt zu flüchten

uciekać, aż się kurzy

Fersengeld geben

robota nie zając, nie ucieknie inf

die Arbeit f läuft nicht weg

uciekła ci dobra okazja

du hast eine gute Gelegenheit verpasst

uciekać na łeb na szyję [lub złamanie karku]

Hals über Kopf flüchten [o. fliehen]

uciekło mi to zupełnie z pamięci

das ist mir völlig aus dem Gedächtnis entglitten

wynoś się gdzie pieprz rośnie! inf

geh dahin, wo der Pfeffer inf wächst! m

wynoś się gdzie pieprz rośnie! inf

scher dich zum Teufel! inf

co się odwlecze, to nie uciecze proverbial

aufgeschoben ist nicht aufgehoben proverbial

2. uciekać fig (unikać):

uciekać od kogoś/czegoś

jdn/etw meiden

uciekać od kogoś/czegoś

vor jdm/etw fliehen form

uciekać od rodziców

von den Eltern weglaufen

uciekać od problemów

vor den Problemen weglaufen

3. uciekać:

uciekać (mijać) (czas)

vergehen

uciekać (mijać) (czas)

rennen

4. uciekać:

uciekać (wydobywać się) (powietrze, woda)

herauslaufen

uciekać (wydobywać się) (powietrze, woda)

herausströmen

5. uciekać usu imperf inf (odjechać):

uciekł mi pociąg

ich habe den Zug verpasst

uciekł mi autobus sprzed nosa

der Bus m ist mir vor der Nase weggefahren inf

II . uciekać <‑ka; imp ‑aj; perf uciec> [utɕekatɕ] VB refl form (sięgać po)

uciekać się do czegoś

zu etw greifen

uciekać się do manipulacji

zum Mittel der Manipulation greifen