Polish » German

Polish)

odmawiać: I. intransitive verb II. transitive verb
obmawiać: I. transitive verb II. reflexive verb
odmachać: I. intransitive verb II. transitive verb III. reflexive verb
odmaczać: I. transitive verb II. reflexive verb
odmarzać: intransitive verb
domawiać: transitive verb
namawiać: I. transitive verb II. reflexive verb
pomawiać: I. transitive verb II. reflexive verb
wymawiać: I. transitive verb II. reflexive verb
zamawiać: I. transitive verb II. reflexive verb
odmakać: intransitive verb
poumawiać
rozmawiać: intransitive verb
udamawiać
udomawiać: transitive verb

You are viewing results spelled similarly: odmawiać , obmawiać , udomawiać , udamawiać , rozmawiać , poumawiać , odmakać , zamawiać , wymawiać , pomawiać , namawiać , domawiać , odmarzać , odmaczać and odmachać

I . odmawiać <‑ia; perf odmówić> [odmavjatɕ] VB intr (nie zgadzać się)

odmawiać

ablehnen

II . odmawiać <‑ia; perf odmówić> [odmavjatɕ] VB trans

I . obmawiać <‑ia; imp ‑aj; perf obmówić> [obmavjatɕ] VB trans inf

1. obmawiać (oczerniać kogoś):

obmawiać

schlecht machen

obmawiać

lästern inf

Ela każdego potrafiła obmówić

Ella verstand es, jeden schlecht zu machen

2. obmawiać (przedyskutować):

obmawiać

besprechen

musimy obmówić ten problem

wir müssen dieses Problem besprechen

obmawiać szczegóły projektu

die Einzelheiten des Projekts besprechen

II . obmawiać <‑ia; imp ‑aj; perf obmówić> [obmavjatɕ] VB refl usu imperf inf (oczerniać się nawzajem)

obmawiać

sich acc [o. einander] schlecht machen

obmawiać

über einander lästern inf

I . odmachać [odmaxatɕ] perf, odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] perf, odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; imp ‑chuj> VB intr inf (machać ręką)

odmachać

zurückwinken

odmachiwać ludziom w przejeżdżającym pociągu

den Menschen in dem vorbeifahrenden Zug zurückwinken

II . odmachać [odmaxatɕ] perf, odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] perf, odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; imp ‑chuj> VB trans inf

1. odmachać (zrobić coś byle jak):

odmachać

hinhauen pej inf

szybko odmachał wszystkie zadania domowe

er haute schnell alle Hausaufgaben hin pej inf

2. odmachać (przejść szybko):

odmachać

einen Weg schnell zurücklegen

w pięć minut odmachnąłem drogę z kościoła do domu

ich brauchte nur fünf Minuten von der Kirche nach Hause

III . odmachać [odmaxatɕ] perf, odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] perf, odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; imp ‑chuj> VB refl inf (machać ręką w obronie)

I . odmaczać <‑cza; imp ‑aj; perf odmoczyć> [odmatʃatɕ] VB trans

odmaczać

aufweichen

odmaczać

einweichen

odmoczyć przyschniętą patelnię

eine verkrustete Pfanne einweichen

odmoczyć odciski

Hühneraugen aufweichen

II . odmaczać <‑cza; imp ‑aj; perf odmoczyć> [odmatʃatɕ] VB refl

odmarzać <‑za> [odmarzatɕ] VB, odmarznąć [odmarznoɲtɕ] VB intr perf

1. odmarzać:

odmarzać (rozmrażać się) (mięso, masło)

auftauen

2. odmarzać:

odmarzać (stawać się drożnym) (rzeka)

abtauen

domawiać <‑wia; perf domówić> [domavjatɕ] VB trans inf

1. domawiać (powiedzieć do końca):

domawiać

ausreden

2. domawiać (uzgodnić):

domawiać

festlegen

domawiać

bestimmen

nie zdążył domówić wszystkiego

er konnte nicht alles festlegen

I . namawiać <‑ia; perf namówić> [namavjatɕ] VB trans

namawiać kogoś do czegoś

jdn zu etw überreden

II . namawiać <‑ia; perf namówić> [namavjatɕ] VB refl

1. namawiać (nakłaniać się wzajemnie):

namawiać

einander zureden

2. namawiać inf (zmawiać się):

namawiać

etw abmachen [o. ausmachen] [o. absprechen]

namawiać

sich acc absprechen

I . pomawiać <‑ia; perf pomówić> [pomavjatɕ] VB trans form

pomawiać kogoś o coś

jdn einer S. gen beschuldigen

pomówić kogoś o to, że...

jdm nachsagen, dass ...

pomówić kogoś o to, że...

jdm unterstellen, dass ...

II . pomawiać <‑ia; perf pomówić> [pomavjatɕ] VB refl form

pomawiać

sich [o. einander] beschuldigen

I . wymawiać <‑ia; perf wymówić> [vɨmavjatɕ] VB trans

1. wymawiać (wypowiadać):

wymawiać dźwięk, głoskę

aussprechen

wymawiać nazwę, wyraz

[aus]sprechen

wymawiać zaklęcie

eine Zauberformel aussprechen

nie móc słowa wymówić

kein Wort aussprechen können

tego nie da się wymówić

das lässt sich nicht aussprechen

wymówić coś z naciskiem

etw mit Nachdruck aussprechen

wymówić coś w złą godzinę

etw zur falschen Zeit sagen

2. wymawiać (wypominać):

wymawiać komuś coś

jdm etw vorhalten

3. wymawiać (rozwiązywać):

wymawiać komuś umowę pracy/najmu

jdm den Arbeits-/Mietvertrag kündigen

II . wymawiać <‑ia; perf wymówić> [vɨmavjatɕ] VB refl (wzbraniać się)

wymawiać się czymś

sich acc mit etw herausreden inf

wymawiać się od czegoś

sich acc vor etw drücken

wymawiać się od czegoś

Ausflüchte machen

I . zamawiać <‑ia; perf zamówić> [zamavjatɕ] VB trans

1. zamawiać (zlecać przygotowanie, dostarczenie):

zamawiać

in Auftrag geben

zamawiać

bestellen

zamawiać meble, ubranie, towar

bestellen

zamówić stolik w restauracji

einen Tisch im Restaurant vorbestellen

2. zamawiać (umawiać się):

zamawiać

ausmachen

zamawiać

vereinbaren

zamawiać wizytę

einen [Besuchs]termin ausmachen

II . zamawiać <‑ia; perf zamówić> [zamavjatɕ] VB refl (zapowiedzieć się)

zamawiać

sich acc ankündigen

odmakać <‑ka; imp ‑kaj; perf odmoknąć> [odmakatɕ] VB intr inf

odmakać

weich werden

odmakać

aufweichen

poumawiać [poumavjatɕ]

poumawiać perf od umawiać

I . umawiać <‑ia; perf umówić> [umavjatɕ] VB trans

1. umawiać (organizować spotkanie):

umawiać kogoś z kimś

jdn mit jdm verabreden

umawiać kogoś z kimś

für jdn ein Treffen mit jdm ausmachen

sekretarka umówiła kandydata na rozmowę w sprawie pracy

die Sekretärin f vereinbarte mit dem Kandidaten einen Termin für ein Bewerbungsgespräch

2. umawiać (ustalać):

umówić coś z kimś

etw mit jdm ausmachen

czekam na umówiony telefon

ich erwarte ein angekündigtes Telefongespräch

II . umawiać <‑ia; perf umówić> [umavjatɕ] VB refl

1. umawiać (zaplanować spotkanie z kimś):

umawiać się z kimś na spotkanie

sich acc mit jdm [zu einem Treffen] verabreden

2. umawiać (porozumieć się):

umawiać się z kimś co do ceny [lub o cenę]

sich dat mit jdm über den Preis einig werden

umawiać się z kimś co do ceny [lub o cenę]

mit jdm einen Preis verabreden

rozmawiać <‑ia> [rozmavjatɕ] VB intr

rozmawiać z kimś o czymś

mit jdm über etw acc sprechen [o. reden inf ]

rozmawiać z kimś o czymś

sich acc mit jdm über etw acc unterhalten

rozmawiać przez telefon

telefonieren

nie rozmawiamy ze sobą

wir sprechen [o. reden inf ] nicht miteinander

rozmawiać o wszystkim i o niczym

über Gott und die Welt reden

Phrases:

rozmawiać z kimś jak gęś z prosięciem

zwei verschiedene Sprachen sprechen

udamawiać [udamavjatɕ]

udamawiać → udomawiać

udomawiać <‑ia; imp ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] VB trans perf form

udomawiać

domestizieren

udomawiać

zähmen

udomawiać psa

einen Hund zähmen

udomawiać <‑ia; imp ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] VB trans perf form

udomawiać

domestizieren

udomawiać

zähmen

udomawiać psa

einen Hund zähmen

Would you like to add some words, phrases or translations?

Submit a new entry.

Browse the dictionary

Polish

Translations for „odmawiali“ in the Polish » German Dictionary (Go to German » Polish)

I . odmawiać <‑ia; perf odmówić> [odmavjatɕ] VB intr (nie zgadzać się)

II . odmawiać <‑ia; perf odmówić> [odmavjatɕ] VB trans

1. odmawiać inf (rezygnować):

2. odmawiać REL:

3. odmawiać (nie udzielać):

4. odmawiać usu imperf (negować):

Phrases:

I . obmawiać <‑ia; imp ‑aj; perf obmówić> [obmavjatɕ] VB trans inf

1. obmawiać (oczerniać kogoś):

2. obmawiać (przedyskutować):

II . obmawiać <‑ia; imp ‑aj; perf obmówić> [obmavjatɕ] VB refl usu imperf inf (oczerniać się nawzajem)

I . odmachać [odmaxatɕ] perf, odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] perf, odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; imp ‑chuj> VB intr inf (machać ręką)

II . odmachać [odmaxatɕ] perf, odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] perf, odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; imp ‑chuj> VB trans inf

1. odmachać (zrobić coś byle jak):

2. odmachać (przejść szybko):

III . odmachać [odmaxatɕ] perf, odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] perf, odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; imp ‑chuj> VB refl inf (machać ręką w obronie)

I . odmaczać <‑cza; imp ‑aj; perf odmoczyć> [odmatʃatɕ] VB trans

II . odmaczać <‑cza; imp ‑aj; perf odmoczyć> [odmatʃatɕ] VB refl

odmarzać <‑za> [odmarzatɕ] VB, odmarznąć [odmarznoɲtɕ] VB intr perf

1. odmarzać:

2. odmarzać:

domawiać <‑wia; perf domówić> [domavjatɕ] VB trans inf

1. domawiać (powiedzieć do końca):

2. domawiać (uzgodnić):

I . namawiać <‑ia; perf namówić> [namavjatɕ] VB trans

II . namawiać <‑ia; perf namówić> [namavjatɕ] VB refl

1. namawiać (nakłaniać się wzajemnie):

2. namawiać inf (zmawiać się):

I . pomawiać <‑ia; perf pomówić> [pomavjatɕ] VB trans form

II . pomawiać <‑ia; perf pomówić> [pomavjatɕ] VB refl form

I . wymawiać <‑ia; perf wymówić> [vɨmavjatɕ] VB trans

1. wymawiać (wypowiadać):

2. wymawiać (wypominać):

3. wymawiać (rozwiązywać):

II . wymawiać <‑ia; perf wymówić> [vɨmavjatɕ] VB refl (wzbraniać się)

I . zamawiać <‑ia; perf zamówić> [zamavjatɕ] VB trans

1. zamawiać (zlecać przygotowanie, dostarczenie):

2. zamawiać (umawiać się):

II . zamawiać <‑ia; perf zamówić> [zamavjatɕ] VB refl (zapowiedzieć się)

odmakać <‑ka; imp ‑kaj; perf odmoknąć> [odmakatɕ] VB intr inf

poumawiać [poumavjatɕ]

poumawiać perf od umawiać

See also umawiać

I . umawiać <‑ia; perf umówić> [umavjatɕ] VB trans

1. umawiać (organizować spotkanie):

2. umawiać (ustalać):

II . umawiać <‑ia; perf umówić> [umavjatɕ] VB refl

1. umawiać (zaplanować spotkanie z kimś):

2. umawiać (porozumieć się):

rozmawiać <‑ia> [rozmavjatɕ] VB intr

Phrases:

udamawiać [udamavjatɕ]

udamawiać → udomawiać

See also udomawiać

udomawiać <‑ia; imp ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] VB trans perf form

udomawiać <‑ia; imp ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] VB trans perf form

Browse the dictionary

Links to further information

Feedback

Vocabulary trainer

Synonyms

My search history