Translations for „bewijskrachtige“ in the Dutch » German Dictionary

be·wijs·kracht [bəwɛiskrɑxt] N f geen pl

bewijskracht

Beweiskraft f

bewijskracht hebben

beweiskräftig sein

be·krach·ti·gen <bekrachtigde, h. bekrachtigd> [bəkrɑxtəɣə(n)] VB trans

1. bekrachtigen (officieel erkennen):

bekrachtigen

bekräftigen

2. bekrachtigen (bevestigen):

bekrachtigen

bekräftigen

bekrachtigen

bestätigen

ge·nees·krach·tig <geneeskrachtige, geneeskrachtiger, geneeskrachtigst> [ɣəneskrɑxtəx] ADJ

geneeskrachtig

heilkräftig

de geneeskrachtige plant

die Heilpflanze

veer·krach·tig <veerkrachtige, veerkrachtiger, veerkrachtigst> [verkrɑxtəx] ADJ

1. veerkrachtig (met veerkracht):

veerkrachtig

federnd

veerkrachtig

elastisch

2. veerkrachtig fig:

veerkrachtig

lebenskräftig

veerkrachtig

vital

be·wijs·last <bewijslast|en> [bəwɛislɑst] N m

bewijslast

Beweislast f

krach·tig <krachtige, krachtiger, krachtigst> [krɑxtəx] ADJ

1. krachtig:

krachtig (met fysieke kracht)

kräftig

krachtig (met fysieke kracht)

kraftvoll

krachtig (met fysieke kracht)

stark

krachtig (met kracht uitgevoerd)

wuchtig

een krachtig applaus

starke(r) Beifall m

met krachtige hand regeren fig

mit starker Hand regieren

2. krachtig (met geestelijke, zedelijke kracht):

krachtig

kraftvoll

krachtig

energisch

een krachtige persoonlijkheid

eine kraftvolle Persönlichkeit

een krachtig protest

ein energischer Protest

3. krachtig (grote uitwerking hebbend):

krachtig

kräftig

krachtig

stark

krachtig

wirksam

een krachtig geneesmiddel

ein wirksames Heilmittel

een krachtige soep

eine kräftige Suppe

koop·krach·tig [kopkrɑxtəx] ADJ

koopkrachtig

kaufkräftig

be·krach·ti·ging <bekrachtiging|en> [bəkrɑxtəɣɪŋ] N f

1. bekrachtiging (wettiging):

bekrachtiging

Bekräftigung f

2. bekrachtiging (bevestiging):

bekrachtiging

Bekräftigung f

bekrachtiging

Bestätigung f

3. bekrachtiging (uitgeoefende kracht):

bekrachtiging

Verstärkung f

be·las·ting·plich·ti·ge <belastingplichtige|n> [bəlɑstɪŋplɪxtəɣə] N m en f

belastingplichtige

Steuerpflichtige(r) f(m)