Translations for „expedieren“ in the English » Polish Dictionary

I . expedient [ɪkˈspi:diənt] ADJ

expedient

wskazany

expedient

niezbędny

II . expedient [ɪkˈspi:diənt] N

1. expedient (useful measure):

expedient

stosowne kroki mpl

2. expedient (necessary measure):

expedient

konieczny zabieg m

expedience [ɪkˈspi:diəns], expediency [ɪkˈspi:diənsi] N no pl

1. expedience (necessity):

as a matter of expedience

z konieczności

2. expedience (advantageousness):

expedience

korzyść f

to act from expedience

działać dla własnej korzyści

expedite [ˈekspɪdaɪt] VB trans

expedite

przyspieszać [perf przyspieszyć]

expedition [ˌekspɪˈdɪʃən] N

expedition

wyprawa f

expedition

ekspedycja f