Translations for „cognitus“ in the Latin » German Dictionary

cōgnitus <a, um>

P. Adj. zu cognosco

cognitus

bekannt; erprobt, bewährt

populo bene cognitus

homo virtute cognitusā

See also cō-gnōscō

cō-gnōscō <gnōscere, gnōvī, gnitum> (gnosco = nosco)

1.

cognosco

kennen lernen, erkennen

naturam moresque cognoscere

alqm fortem cognoscere (m. dopp. Akk)

als tapfer

alqm magni animi cognoscere

alqm egregia virtute cognoscere (m. Gen u. Abl qual.)

alqm egregia virtute cognoscere (m. Abl; ex; ab)

an etw. erkennen, durch etw. kennen lernen

matrem risu cognoscere

alqd et litteris et nuntiis cognoscere

alqm sermone ab ipso cognoscere

2.

cognosco

wahrnehmen, bemerken, vernehmen, erfahren (m. Akk; de) [ miserias sociorum; sententiam alcis; mortem regis; de Bruto ]

3.

cognosco

wiedererkennen

4.

cognosco

anerkennen

5. JUR

cognosco

jmds. Identität bezeugen

6.

cognosco

auskundschaften [ iter; situm castrorum ]

7.

cognosco

prüfen, untersuchen (m. Akk; de) [ causam; numerum militum; de hereditate; de eorum postulatis ]

8.

cognosco

lesen, studieren [ litteras; librum ]

9. (m. Akk) poet; nachkl.

cognosco

m. jmdm. geschlechtlich verkehren [ uxorem alcis adulterio ]

cōgnitus <ū> m (cognosco)

cognitus

das Kennenlernen