Translations for „spór“ in the Polish » English Dictionary

spór <gen sporu> N m

1. spór (polemika):

spór

dispute

2. spór LAW:

spór

litigation

Usage examples with spór

rozstrzygnąć spór polubownie

to settle a dispute amicably

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Muszą rozstrzygać wszystkie spory i różnice zdań przy użyciu przemocy, w przeciwieństwie do dyplomacji.

pl.wikipedia.org

Wiek metamorficznych skał spotykanych w strefie szarogłazowej jest przedmiotem sporów.

pl.wikipedia.org

Nie zakończyło to jednak sporu na polskiej scenie politycznej.

pl.wikipedia.org

Działaniom króla polskiego sprzyjały spory między książętami litewskimi.

pl.wikipedia.org

Najważniejszym przedmiotem sporu była kwestia obsady stanowisk w przyszłych władzach stronnictwa oraz ustalenie wspólnych założeń programowych.

pl.wikipedia.org

Poseł na sejm 1611 roku z województwa sandomierskiego, wszedł w skład komisji do łagodzenia sporów wyznaniowych.

pl.wikipedia.org

Szermując hasłami tradycyjnych wartości i wolności szlacheckiej, szlachta wiodła zaciekłe spory i walkę o władzę, wyżywała się w zajazdach, rokoszach i konfederacjach.

pl.wikipedia.org

Chociaż zdobyła względne uznanie za swoje umiejętności aktorskie to miała do nich spory dystans.

pl.wikipedia.org

W 1414 roku spór polsko-krzyżacki wkroczył w nową fazę – dyplomatyczną.

pl.wikipedia.org