Translations for „wołacz“ in the Polish » English Dictionary

wołacz <pl gen -czy> N m LING

wołacz

vocative

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Używanie imion osobowych w wołaczu w języku mówionym jest dzisiaj odbierane jako bardzo formalne lub też żartobliwe.

pl.wikipedia.org

Za każdym razem tuż po nim występuje tłumaczenie na grekę: ho patér, co dosłownie oznacza „[ten] ojciec” lub „ojcze” (wołacz).

pl.wikipedia.org

Posiada siedem przypadków: mianownik, ergatyw, adwerbial (essivus), celownik, dopełniacz, narzędnik, oraz wołacz.

pl.wikipedia.org

Wołacz wchodził w skład systemu deklinacji języka praindoeuropejskiego i został odziedziczony przez wiele języków indoeuropejskich, między innymi prasłowiański, kontynuowany przez późniejsze języki słowiańskie.

pl.wikipedia.org

Wyrazy w wołaczu stoją niejako „obok” reszty zdania.

pl.wikipedia.org

Często słyszy się, że wołacz jest w języku polskim formą zanikającą, coraz częściej zastępowaną przez mianownik.

pl.wikipedia.org

W koledari śpiewa się specjalne pieśni, w których to słowo środkowe – wołacz kolęda, wstawia się na środku i końcu każdego wersetu.

pl.wikipedia.org

Słowo abba jest aramejskim wołaczem, tłumaczone jako „ojcze” (jest to forma zdrobniała).

pl.wikipedia.org

W łacinie kościelnej wołacz rzeczownika agnŭs równy jest mianownikowi.

pl.wikipedia.org

Wołacz liczby mnogiej pozostał równy mianownikowi.

pl.wikipedia.org