Translations for „Gegenstands“ in the Polish » German Dictionary

constans [kow̃staw̃s] N m inv

1. constans:

constans MATH, PHYS

Konstante f

2. constans form (coś niezmiennego, stałego):

constans

Konstanz f

constans

Beständigkeit f

constans w uczuciach

Beständigkeit der Gefühle

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Wywodzi się od słowa constans oznaczającego "stały", "prawidłowy".

pl.wikipedia.org

Constans – opowieść o uzależnionym od matki studencie matematyki, który po jej śmierci zwraca się przeciwko całemu światu – wielce przypadła do gustu publiczności międzynarodowej.

pl.wikipedia.org

Wywodzi się od słowa constans (stały, silny, niezmienny).

pl.wikipedia.org