Translations for „dostojnik“ in the Polish » German Dictionary

dostojnik <gen ‑a, pl ‑icy> [dostojɲik] N m

dostojnik

Würdenträger(in) m (f)

dostojnik państwowy

staatlicher Würdenträger

Usage examples with dostojnik

dostojnik watykański

vatikanischer Würdenträger m

dostojnik państwowy

staatlicher Würdenträger

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Członkami-protektorami byli królowie, także liczni dostojnicy świeccy i duchowni.

pl.wikipedia.org

Jego treść opierała się na praktycznej mądrości ludowej, której nadawcą był zwykle wysoki dostojnik.

pl.wikipedia.org

Dokonał zdecydowanych zmian, kładąc kres potędze lokalnych dostojników, którzy z biegiem czasu przekształcili się w lokalnych, dziedzicznych władców.

pl.wikipedia.org

Zawiera utwory pochwalne, adresowane do cara, członków jego rodziny oraz dostojników świeckich i kościelnych.

pl.wikipedia.org

W 1569 roku w wyniku unii lubelskiej do senatu weszli dostojnicy litewscy.

pl.wikipedia.org

Król uznał to za ingerencję w sprawy państwa i w 1547 wygnał dostojnika.

pl.wikipedia.org

Istotną rolę odgrywało też czternastu dostojników, noszących tytuł ach kat.

pl.wikipedia.org

Dawid pojawia się w źródłach jako wysoki dostojnik z tytułem patrycjusza.

pl.wikipedia.org

Dziedziczenie tronu jest stanowione przez radę miejscowych dostojników oraz innych członków rodziny królewskiej.

pl.wikipedia.org

Dekret został następnie przejrzany przez hiszpańskich zakonników i potajemnie dostarczony protestanckim elektorom i wysokim dostojnikom rzymskokatolickim.

pl.wikipedia.org