Translations for „fonetyka“ in the Polish » German Dictionary

fonetyka <gen ‑ki, no pl > [fonetɨka] N f LING

1. fonetyka (dział językoznawstwa):

fonetyka

Phonetik f

2. fonetyka (wymowa):

fonetyka

Aussprache f

fonetyka

Artikulation f

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Celem było opracowanie metody nauczania fonetyki w oderwaniu od konkretnego języka.

pl.wikipedia.org

Główne podobieństwo między zachodnią i wschodnią grupą języków północnokaukaskich widać w fonetyce – języki należące do obu rodzin są wysoce spółgłoskowe.

pl.wikipedia.org

Badał związek między akustyką fizyczną, inżynierią komunikacyjną i tradycyjną komunikacją werbalną, tj. fonetyką zorientowaną bardziej językowo i fizjologicznie.

pl.wikipedia.org

Difon (dwugłoska) to w fonetyce przejście pomiędzy sąsiadującymi głoskami, zwykle używane w odniesieniu do nagrania takiego przejścia.

pl.wikipedia.org

W 1976 roku obronił doktorat z językoznawstwa i fonetyki.

pl.wikipedia.org

Wykazują znaczną odrębność od polszczyzny standardowej (literackiej sensu largo), głównie w zakresie fonetyki i leksyki.

pl.wikipedia.org

Sibawajh w swojej książce odróżnił fonetykę od fonologii.

pl.wikipedia.org

Różnica ta odbija rozwarstwienie społeczne: chłopi używali nazwy z «a», może bliższej fonetyce białoruskiej lub sięgającej jeszcze podkładu litewskiego.

pl.wikipedia.org

Zajmuje się fonetyką, fonologią, morfonologią i morfologią literackiej słowacczyzny, stylistyką, wersologią, językoznawstwem ogólnym i lingwistyką matematyczną.

pl.wikipedia.org

Języki lechickie – umowna nazwa przyjęta przez niektórych językoznawców na określenie północnej grupy języków zachodniosłowiańskich, posiadających pewne wspólne cechy w zakresie fonetyki.

pl.wikipedia.org