Translations for „karabinier“ in the Polish » German Dictionary

karabinier <gen ‑a, pl ‑erzy> [karabiɲer] N m

karabinier

Carabiniere m

karabinier

Karabiniere m

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Ci ostatni dzielili się z kolei na karabinierów i tyralierów.

pl.wikipedia.org

W 1824 awansował na podoficera kompanii karabinierów, a następnie, w tym samym, roku na starszego sierżanta.

pl.wikipedia.org

Karabinierów, którzy przyszli go aresztować, powitał z uśmiechem na ustach.

pl.wikipedia.org

W karabinkach kawaleryjskich oraz karabinierów stosowano, tulejowy, składany pod lufę, bagnet zawiasowy z głownią czworograniastą.

pl.wikipedia.org

Zanim zdołali uderzyć, pułk karabinierów uchodził w bezładnej rozsypce.

pl.wikipedia.org

Ze względu na ówczesne republikańskie i demokratyczne przekonania był pod stałym nadzorem karabinierów, a ponieważ zwierzchnicy uznali, że prowadzi się niemoralnie, stracił pracę w szkole.

pl.wikipedia.org

Prezydent republiki natychmiast ma przekazać swoją funkcję siłom zbrojnym i korpusowi karabinierów...

pl.wikipedia.org

Składała się ona z karabinierów, byłych żołnierzy i innych osób wciąż lojalnych względem sprawy faszystowskiej.

pl.wikipedia.org

Został dwukrotnie postrzelony podczas ucieczki po tym, jak odpowiadając na ogień zastrzelił karabiniera.

pl.wikipedia.org

Maria, pomimo piątego miesiąca ciąży, pobiegła na miejsce zdarzenia i próbowała rozmawiać z karabinierami pilnującymi transportu.

pl.wikipedia.org