Translations for „miejscownik“ in the Polish » German Dictionary

miejscownik <gen ‑a, pl ‑i> [mjejstsovɲik] N m LING

miejscownik

Lokativ m

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Po tematach spółgłoskowych końcówką jest krótkie e (pierwotnie krótkie i) – powstała ono z końcówek dawnego miejscownika.

pl.wikipedia.org

Miejscowników jest w zasadzie kilka, oznaczających zarówno miejsce, jak i kierunek, i mogą być ze sobą kombinowane.

pl.wikipedia.org

W celowniku i miejscowniku rzeczowników rodzaju żeńskiego przeprowadzono usunięcie palatalizacji spółgłoski przed końcówką, mówi się więc o matke zamiast matce.

pl.wikipedia.org

Miejscownikiem może być także stempel zawierający nazwę skrótową, inicjał lub numer miejscowości.

pl.wikipedia.org

Miejscownik... czyli zapisków kilka wyciągniętych z zakurzonych warstw pamięci...

pl.wikipedia.org

Łączy się z innymi wyrazami w dwóch przypadkach – biernikiem lub miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

W języku polskim odpowiednikiem elatiivi jest najczęściej przyimek „z” z dopełniaczem oraz przyimek „o” z miejscownikiem.

pl.wikipedia.org

Miejscownik nigdy nie występuje sam, jedynie w połączeniach z przyimkami.

pl.wikipedia.org

W rodzaju żeńskim celownik l. poj. ma taką samą postać jak miejscownik, z takimi samymi wymianami spółgłosek i samogłosek.

pl.wikipedia.org

Dopełnienie dalsze występuje w celowniku, narzędniku lub miejscowniku.

pl.wikipedia.org