Translations for „oścień“ in the Polish » German Dictionary

oścień <gen ‑enia, pl ‑enie> [oɕtɕeɲ] N m

1. oścień (narzędzie do połowu ryb):

oścień

Fischspeer m

2. oścień fig przest (to, co rani):

oścień

Stachel m

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

3. oścień przest (ostry kijek):

oścień

Stachel m

wierzgać przeciw ościeniowi

wider [o. gegen] den Stachel löcken

Usage examples with oścień

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Co jakiś czas budzeni są przez oścień, który wyłania się zza prawej kulisy.

pl.wikipedia.org

Mężczyźni z każdym przebudzeniem przesuwają się coraz bardziej na prawą stronę sceny, jednak oścień sięga nawet tam.

pl.wikipedia.org

Bodarz jest rodzajem ościenia z dwoma rodzajami zębów.

pl.wikipedia.org

Ankus (hind. mahut, bir. uzi) – oścień, bodziec, przyrząd którego używa kornak przy powożeniu słoniem.

pl.wikipedia.org