Translations for „ordynariusz“ in the Polish » German Dictionary

ordynariusz <gen ‑a, pl ‑e> [ordɨnarjuʃ] N m

1. ordynariusz REL:

ordynariusz

Ordinarius m

2. ordynariusz HISTORY:

ordynariusz

Ordinarius m

ordynariusz

ordentlicher Professor m

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

W archidiecezji służy ponadto pięciu biskupów pomocniczych, jeden emerytowany arcybiskup ordynariusz i jeden emerytowany biskup pomocniczy.

pl.wikipedia.org

Miały one w zasadzie charakter tytularny (oprócz przemyskiego), a ordynariusze nie pojawiali się w swoich diecezjach, ze względu na niepewną jeszcze sytuację polityczną.

pl.wikipedia.org

Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1998. 7 września 2000 objął urząd ordynariusza.

pl.wikipedia.org

W 1731 roku objął rządy w wakującej diecezji hradeckiej jako jej ordynariusz.

pl.wikipedia.org

Tydzień później został mianowany ordynariuszem eparchii anadyrskiej i czukockiej.

pl.wikipedia.org