Translations for „ortografia“ in the Polish » German Dictionary

ortografia <gen ‑ii, pl ‑ie> [ortografja] N f

1. ortografia (pisownia):

ortografia

[Recht]schreibung f

2. ortografia (zasady):

ortografia

Rechtschreibung f

ortografia

Orthografie f

ortografia

Orthographie f

zmiany w ortografii

Änderungen fpl in der Orthografie [o. Orthographie]

zadania z ortografii

Rechtschreibaufgaben fpl

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Ortografia ch’orti’ oparta jest częściowo na ortografii języka hiszpańskiego.

pl.wikipedia.org

Ortografia (z gr. ορθο-, ortho- „poprawny”, γραφος, grafos „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocą liter alfabetu lub innych symboli.

pl.wikipedia.org

Fińska ortografia jest dystrybutywna – prawie zawsze litera jednoznacznie odpowiada głosce, również każda głoska zapisywana jest przy pomocy jednego znaku.

pl.wikipedia.org

Rymy dla oka występują tam, gdzie ortografia nie jest fonetyczna.

pl.wikipedia.org

W skład ortoepii mogą wchodzić także ortofonia i ortografia.

pl.wikipedia.org

Do jej zainteresowań naukowych należą: neologia, neografia, słowotwórstwo, terminologia i ortografia.

pl.wikipedia.org

Od roku 1955 do 1996 był formalnym źródłem normatywnym w zakresie ortografii niemieckiej.

pl.wikipedia.org

Ortografia esperanta jest całkowicie fonemiczna – każda litera odpowiada dokładnie jednemu fonemowi i vice versa.

pl.wikipedia.org

Ortografia pisma chińskiego obejmuje kształt oraz kolejność stawianych kresek, których wyróżnia się obecnie 12 rodzajów – od kropki do połączenia kreski poziomej i pionowej.

pl.wikipedia.org

Pismo i ortografia powstają w wyniku celowych działań człowieka, jako dopełnienie prymarnego języka ustnego, i nie stanowią nieodzownych składników języka.

pl.wikipedia.org