Translations for „orzecznik“ in the Polish » German Dictionary

orzecznik <gen ‑a, pl ‑i> [oʒetʃɲik] N m LING

orzecznik

Prädikativ[um] nt

orzecznik przymiotnikowy

adjektivisches Prädikativ[um]

orzecznik rzeczownikowy

Prädikatsnomen nt

Usage examples with orzecznik

orzecznik rzeczowny

substantivisches Prädikativ nt

orzecznik przymiotny

adjektivisches Prädikativ nt

orzecznik przymiotnikowy

adjektivisches Prädikativ[um]

orzecznik rzeczownikowy

Prädikatsnomen nt

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Imiesłów czasu przeszłego może występować zarówno w funkcji orzecznika, jak i przydawki.

pl.wikipedia.org

Pod względem rodzajów orzeczników (ich stosunków rzeczowych do podmiotu) zdania w systemie są jednego z pięciu typów: definicji, własności, rodzaju, gatunku lub przypadłości.

pl.wikipedia.org

W zdaniu może być podmiotem, orzecznikiem lub przydawką.

pl.wikipedia.org

Możliwe jest użycie przymiotników zarówno w formie długiej, jak i krótkiej w funkcji orzecznika, np. Здесь приро́да прекра́сная/прекра́сна.

pl.wikipedia.org

Formą zaimka odpowiadającą krótkim formom przymiotnika, występującą głównie w orzeczniku jest како́в, каково́, какова́, каковы́.

pl.wikipedia.org

Imiesłów przymiotnikowy może w zdaniu pełnić rolę przydawki lub orzecznika.

pl.wikipedia.org

Najważniejszą funkcją rzeczowników w zdaniu jest funkcja podmiotu i dopełnienia, sekundarną (wtórną) orzecznika (składnika członu głównego zdania), przydawki i okolicznika.

pl.wikipedia.org

Dla porównania w języku rosyjskim formy proste zachowały sę w funkcji orzecznika, a złożone – w funkcji przydawki i orzecznika.

pl.wikipedia.org

W odróżnieniu od form na -e formy na -o mogą pełnić funkcję orzecznika.

pl.wikipedia.org

Głównym celem tej konferencji było zintensyfikowanie dialogu pomiędzy orzecznikami w sprawach obejmujących prawa człowieka i prodemokratyczną wykładnię konstytucyjną.

pl.wikipedia.org