Translations for „rozbójnik“ in the Polish » German Dictionary

rozbójnik (-iczka) <gen ‑a, pl ‑icy> [rozbujɲik] N m (f)

rozbójnik (-iczka)

[Straßen]räuber(in) m (f)

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

W późniejszym czasie, w nieznanych okolicznościach, miał zostać rozbójnikiem.

pl.wikipedia.org

Rozsądni nie chodzą w te góry, gdyż zarówno zimą, jak i latem jest dużo rozbójników.

pl.wikipedia.org

Poszukuje on rozbójników, którzy napadają w okolicy podróżnych.

pl.wikipedia.org

Po usunięciu z urzędu w 1274 zamieszkał tu i uprawiał stąd proceder rozbójnika.

pl.wikipedia.org

Serial opowiada o przygodach dwóch rozbójników, którzy pomagają biednym, a bogatym i chciwym wymierzają karę.

pl.wikipedia.org

Był przywódcą bandy rozbójników, w której skład wchodzili ludzie, bobołaki i vranowie.

pl.wikipedia.org

Sąd jedenastu (hendeka), właściwy ds. rozbójników, nocnych złodziei, świętokradców itp.

pl.wikipedia.org

Townsend natomiast przedstawiał postać klasycznego rozbójnika, który był człowiekiem dobrego serca i wałczył o sprawiedliwość.

pl.wikipedia.org

W ciągu kilku lat (1720-1725) problem rozbójników morskich w tym regionie został praktycznie rozwiązany.

pl.wikipedia.org

Pojawiła się też hipoteza, że legenda to wspomnienie walk z rozbójnikami.

pl.wikipedia.org